BOA-examens te standaard!
Over BOA's
BOA-examens zijn voor conceptueel denkers, en vooral voor mensen met dyslexie, vaak grote struikelblokken. Zo is een klant, laat ik hem Pim noemen, al een aantal keren gezakt voor het examen "Proces-verbaal van Bevindingen".
Pim werkt als buitengewoon opsporingsambtenaar en moet jaarlijks een aantal schriftelijke examens afleggen. Elk jaar weer. Als hij niet slaagt, wordt hij ontslagen. Het maakt niet uit dat hij hartstikke goed is in zijn werk of hoe lang hij zijn werk al doet.
Op het examen krijgt hij 2x een filmpje te zien en naar aanleiding daarvan moet hij een proces-verbaal schrijven. Dit moet in standaardzinnen, zoals: "Hierbij verklaar ik, buitengewoon opsporingsambtenaar, (volledige naam ….met doopnamen), (plaats)….., (dag en datum)……., (tijd)…….., dat ik te voet met handhaving belast in uniform aanwezig was op …. (straat) …. (plaats) …
Alles moet precies goed staan: kleding, kleur, tekst ed. Daar is op zich natuurlijk niets mis mee. Maar te veel schrijffouten betekent minpunten en als de zin niet is zoals hij behoort te zijn, krijg je ook weer puntenaftrek. Pim is 64 jaar en doet dit werk nu al bijna 20 jaar, hij weet precies welke borden er in zijn omgeving staan, weet precies wat wel en niet kan.
In Pim's werk komt zo’n proces-verbaal niet meer voor omdat ze werken met gele briefjes waarop de standaardzinnen al staan en hij deze alleen maar hoeft in te vullen. Het werk is geautomatiseerd. Hoe zinnig is zo'n examen?
Maar regel is regel: het examen moet op deze manier gedaan worden en daarom zit Pim al drie weken te studeren op standaardzinnen die hij in zijn werk niet nodig heeft, nooit gebruikt en daarom de volgende dag alweer vergeten is. Drie weken studeren is 50 uur, is de week voorafgaand aan het examen voor zeker 80% aan energie bezig zijn met dit examen, is veel stress en prikkelbaar zijn naar collega's, partner, kinderen en anderen. En dan moet hij nog drie weken wachten op de uitslag. De vorige keer is hij gezakt, omdat hij een onderschrift bij een bordt gemist had. Hoe kan je dat missen als je die borden kent? Dat doet die stress! Doordat Pim zo gefocust is op die zinnen waar geen fouten in mogen zitten, ziet hij de borden op het examen niet meer. Zodra hij echter weer op zijn werk is, kent hij alle bordjes, elke straat, doorziet hij alle situaties, scant hij de hele de omgeving en mist hij niets. Dan is hij in zijn element!
Dus mocht je denken dat mensen met dyslexie of andere conceptueel denkers beter een praktisch beroep uit kunnen oefenen, dan heb je het mis. Ook daar lopen ze tegen het systeem aan. Een systeem waarin het regelmatig voorkomt dat examens en de benodigde én aanwezige(!) kwaliteiten van mensen totaal los van elkaar staan.
Meer weten over coaching examentraining? Klik hier.