Praat jij vaak tegen jezelf?
Wijzelf zijn er zo aan gewend en vinden het zo normaal: een stem in je hoofd waarmee je tegen jezelf of anderen praat. Niet iets dat duidt op gek zijn, maar gewoon een van de vele uitingsvormen van onze gedachten. Het blijkt echter dat het merendeel van de mensen deze interne monoloog niet heeft!
Een interne monoloog voeren is als het hebben van een discussie met jezelf of anderen in je hoofd. Je stelt jezelf of de ander vragen, reageert met stil uitgesproken zinnen in je hoofd op dingen die je ziet of hoort en reflecteert op gebeurtenissen en ervaringen. Het is soms alsof je in je hoofd aan het meelezen bent met een tekst die je niet voor je ziet. De "gesprekken" kunnen over van alles gaan: "Zal ik vandaag zelf koken of toch wat afhalen?" "Ik heb helemaal geen zin om met haar af te spreken, maar ik voel me wel verplicht. Hoe kom ik hier het beste onderuit?" Het kunnen ook ronduit negatieve gedachten zijn: "Het heeft toch geen zin om hier aan te beginnen, het gaat toch niet lukken. Ik kan het niet!"
Sommige mensen, zoals wijzelf ook regelmatig, zeggen die dingen dan ook hardop, tegen niemand in het bijzonder, tegen onszelf: "Gertrudie, dat heb je niet zo handig gedaan!", is een veel gehoorde bij mij. Onze inschatting is dat heel veel conceptueel denkers dat doen. Dat het wellicht een manier is om taal toch als een soort van kapstok te hebben terwijl de rest van de gedachten totaal niet in taal zijn vormgegeven. Want tegelijkertijd met die gesprekken in ons hoofd, zijn er heel veel beelden en plaatjes die mét of totaal onafhankelijk van deze "gesprekken" in onze gedachten opkomen. Herken jij dat ook?
Het schijnt dat 50% tot 70% van de mensen geen interne monoloog hebben. Dan is er dus meestal geen geklets in je hoofd. Wellicht dat ook deze mensen wel af en toe zo'n gesprek voeren, bijvoorbeeld als ze aan het piekeren zijn, maar over het algemeen is het stil in hun gedachten. Mensen zonder interne monoloog kunnen zich vaak niet voorstellen hoe het is om dat wel te hebben. Andersom trouwens ook.
Het wel of niet hebben van een interne monoloog is niet goed of slecht. Mensen zonder interne monoloog zijn vaak beter in aanwezig zijn in het moment en worden minder snel afgeleid tijdens bijvoorbeeld mediteren. Mensen met zo'n interne monoloog wegen veel opties af en hebben een groot zelf reflecterend vermogen.
Voor ons nieuwe boek doen we hier een klein, maar belangrijk, onderzoekje en we willen heel graag dat JIJ daar aan meedoet. We hebben slechts twee korte vragen voor je:
Ben jij een conceptueel denker of beelddenker? Ja/Nee
Voer jij regelmatig interne monologen in je gedachten? Ja/Nee
Dat is alles!
Je kunt deze vragen beantwoorden door hier te klikken. Doe alsjeblieft mee met dit mini-onderzoek!